entrepenør-helvetet

på Årdalstangen finst det ein kakse (nei det finst mange) men eg tenkjer på son og son og soneson og sonesons son av ein av storbondane i denne bygda. dei er alle biten av maskinkøyrarsjuken og har nærast vakse opp, ja faktisk så HAR dei vakse opp i kahytten på ei gravemaskin, i ein lastebil eller ein hjullastar. det er heilt naturleg for dei å starta og bruka desse helvetes bråkemaskinene kor tid som helst på døgnet. det har seg slik at rett overfor elva ligg sandtaket som dei hentar ut sand ifrå og tippar og sorterer ulike slags såkalte massar som jord, singel, grus og sand - m. meir. i skrivande stund, ein mandagskveld klokka kvart på ti er ein av dei (antageleg seksten eller sytten eller atten-åringen) i gang med å flytta nokre kjempesteinar i grabben sin. det lagar eit sant helvetes leven! rett over elva for huset der eg sit og prøver å arbeid med noko som på ingen måte krev slike lydar. tenk om eg som musikar skulle ha opptrådd like respektlaust overfor det å laga lyd, f.eks øva på hornet mitt? puh, der sette han seg i lastebilen og køyrde heim. sikkert for å sjå lastebil-løp eller gravemaskin-konkurransar på tv :-) du kan ta deg fan på at han eller faren eller sonen eller sonesonen er igang klokka sju imorgon tidleg.