og halda fram

som idag. når perkusjonisten kom til komponisthola, skaparhola mi i Kongens gate i tjukkaste hovudstaden - ein liten by i eit lite land, sette seg til og dunka på nokre trommer på nokre songar eg driv med. timane går utruleg fort slike stunder når ein går inn i å skapa. vera der i det rommet og når ein vaknar er klokka fire på ettermiddagen. halda fram.
som i denne skisse til eit dikt

lite manifest

aldri
i ly av kontrolltårn
bli innhenta av resignasjon

utsiktspunkt
konsentrasjon

troll
sol
og timeglas
rennande sandkorn


halda fram. snøen som kjem smeltar ikkje på lang tid. den frys fast. frys oss fast - slik at vi endeleg kan tina
att